Het leven hier

Hallo allemaal,

Daar ben ik weer. Ondertussen kijk ik uit op de prachtige bergen van Zuid-Afrika….
We hebben bijna een week zonder internet gezeten. Dus daarom heb ik weinig van me laten horen via mail/facebook enz. Maar ik heb hier niet stil gezeten hoor!
Afgelopen weekend is het echt noodweer geweest! Het heeft twee dagen achter elkaar geregend. Er is heel veel regen gevallen. Er zijn ook ziekenhuizen in de omgeving die geëvacueerd moesten worden, omdat de mensen tot hun knieën in het water stonden. Gelukkig was er bij ons in huis maar een hele kleine lekkage. En de dag erna scheen het zonnetje weer alsof er nooit regen was geweest ;-)

Vorige week zijn er twee nieuwe kinderen bij gekomen in ons huis. Een jongetje van 6 jaar. En een meisje van 3 jaar. Het meisje was eerst erg verlegen! Ze zei bijna niets en haar gezicht was erg emotieloos. We hoorden dat deze kinderen bij hun moeder onder de brug leefden. Eergisteren kwamen opeens hun ouders langs om hen op te zoeken. Zij zeiden dat de vader gewoon werk heeft en dat ze in een stenen huisje wonen. Ze waren even boodschappen doen en toen ze thuiskwamen waren de kinderen ineens weggehaald door de social worker. Er wordt nu uitgezocht of het waar is wat deze ouders zeggen. Dan zullen deze kinderen snel weer veilig bij hun ouders teruggeplaatst worden. Maar voor nu zijn deze kinderen in veilige handen bij ons. Vandaag heb ik de peuters lekker laten zwemmen in hun zwembadje. Het was leuk om te zien dat ook het nieuwe meisje er zichtbaar van genoot. Ze voelt zich al steeds meer op haar gemak hier!

En zo komen en gaan de kids hier. Gisteren kregen we te horen dat er vandaag een baby van 1 jaar komt. En over een week komt er nog een baby. Dus het wordt erg druk op de baby-unit. We zitten dan helemaal vol daar.
Ook gaan er een aantal kinderen binnenkort weg. Zij mogen weer terug naar hun familie. Dat is ook erg fijn! Ze worden dan wel in de gaten gehouden door een social worker.

Het ‘Goeie Hoop huis’ is een crisisopvang. Dit houdt in dat de kinderen hier 3 maanden blijven. Daarna kan het verlengt worden naar 6 maanden. Maar sommige kinderen wonen hier ook al een aantal jaren. Via allerlei omwegen is dat dan ook weer mogelijk. Helaas is dit huis nog steeds niet officieel geregistreerd. De regering wil niet meewerken, want dat gaat ze dan geld kosten. En zij zeggen dat de kinderen beter in pleeggezinnen kunnen opgroeien dan in kindertehuizen. Maar de pleeggezinnen zijn hier schaars. Dus ook dat is niet de oplossing! We blijven bidden en vertrouwen op een officiële registratie.

Bij jullie is sinterklaas waarschijnlijk al in het land aangekomen. Nou dat kennen ze hier niet hoor! Hier hangen de winkels al vol met kerstversieringen, de kerstliedjes klinken overal, en de caissières hebben kerstmutsen op. Heel apart met dit warme weer. Toch ben ik al aardig in kerststemming. Afgelopen zondag hadden we een adventsavond. We gingen er met de oudste kinderen heen. Er waren veel mensen en we hebben met z’n allen kerstliedjes in het Afrikaans gezongen ondersteunt door een koor en orkest. Het was een mooie avond.
Zondagochtend heb ik eerst een soort van zondagsschool gedaan met de jongste kids (Bijbelverhaal, liedjes gezongen enz.) Daarna heb ik gekookt voor 40 man. Nou dat was me een klus. Ik was er twee uur mee bezig. Ik heb echte Afrikaanse bruyani gemaakt. 3 meisjes hebben mij geholpen. En de kids vonden het allemaal lekker 

Verder geniet ik heel erg van de kinderen. Ze vinden het nog steeds erg leuk om vlechies te maken. En iedere keer zeggen ze weer: ‘aunti this is a vlechie for life!’
Ik ben ook erg benieuwd hoe het met jullie in Nederland gaat. Is de eerste sneeuw al gevallen? ;P

Lekker dag! (jaja, ik heb Afrikaanse les gehad)
Marielle

Marielle den Dunnen
PostNet suite 80
Private bag x4
Gordon's Bay 7151
South Africa