Wat maak ik toch een hoop mee....
Blijf op de hoogte en volg Marielle
10 Februari 2014 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Hallo allemaal,
Het is alweer meer dan drie weken geleden dat ik mijn vorige blog geplaatst heb. Hoogste tijd dus weer voor wat nieuws van mijn kant. Inmiddels ben ik al over de helft van mijn tijd hier bij ‘Goeie Hoop’. En ik kan alleen maar zeggen dat de tijd ontzettend snel gaat! Ik moet er nog niet aan denken om straks al deze kinderen achter te laten in Zuid-Afrika!
Ik heb de afgelopen weken echte Afrikaanse ‘vlechies’ in mijn haar gehad! Een aantal avonden heb ik beneden gezeten terwijl een Afrikaanse huismoeder mijn haar invlocht. En na zo’n 10 uur zaten er 250 ‘vlechies’ in mijn haar! Overal waar je heen gaat, word je nagestaard en krijg je reacties van mensen. Het is namelijk best bijzonder dat je als blanke zo meegaat in de Afrikaanse cultuur. Het is dan ook erg leuk om het een keer gedaan te hebben :-)
Pas waren de ouders van twee jongens op bezoek. Zij komen elke maand. Als er ouders op bezoek komen, gaat er altijd één van ons bij zitten. De vorige keer zat ik erbij. Toen ging de vader allemaal rondjes om het huis lopen en overal kijken. Later in de vergadering hoorden we dat die vader vastgezeten heeft voor diefstal en moord. Dus we mochten hem niet meer vrij laten rondlopen. Deze keer heb ik met ze buiten gezeten. Ik was toch wel een beetje op mijn hoede met deze man. Maar tegenover mij was hij vriendelijk en voelde ik me wel op m’n gemak. De jongens van 3 jaar en 6 jaar waren blij dat ze hun ouders weer zagen. De moeder droeg een kruis om haar nek. Ze vertelde me dat dit kruis heel speciaal voor haar was. Ze mist haar kinderen heel erg. Daarna zei ze: ‘But God knows His plans’. En ze vertrouwden erop dat God een plan met haar zoons had. We hadden een mooi gesprek!
Weten jullie trouwens dat ik hier allerlei beroepen uitoefen? Ik ben tegenwoordig ook al rijinstructeur. Één van de Afrikaanse aunties wil graag haar rijbewijs gaan halen. Hier in Afrika mag je elkaar dan gewoon rijles geven. Ik heb met haar een aantal keer over de ‘chuckechuck-roads’ gereden. Dat zijn van die echte Afrikaanse zandwegen zonder stoplichten enz. En het gaat al best goed! Ik roep dan af en toe dat ze moet schakelen. En verder doet ze alles zelf ;-)
Ook ben ik vorige week met Lydia (de veldwerkster) mee geweest naar de Bijbelclub. Deze wordt gehouden in één van de krottenwijken hier in de buurt. Toen we aan kwamen rijden, kwamen de kids al van alle kanten aangelopen. We mochten in één van de huisjes gaan zitten. En daar zaten we dan met zo’n 30 kids (0-15 jaar), 2 moeders en wij. Allemaal op een kluitje in een piepklein krotje. Maar wat waren ze enthousiast! We begonnen met het zingen van Afrikaanse liedjes. En wat hebben die kids een ritmegevoel! Heerlijk Daarna vertelde Lydia een Bijbelverhaal. En vervolgens gingen we buiten nog een leuk waterspelletje doen. De kids genoten, en ik ook! Deze week gaan we weer
Ook neem ik tijdelijk de ‘Katkisasie’ over van één van de aunties die op vakantie is. Erg mooi om samen met de kids de Bijbelse lessen te behandelen. Één van de kids vroeg van de week: ‘Auntie, I want to be a servant (knecht) of the Lord. How can I be that?’ Mooi om daar samen met haar over na te denken!
In mijn vorige blog schreef ik over M. die geadopteerd gaat worden. Elke dag vroegen we aan M. wie er voor haar zouden komen. Ze antwoorden dan ‘daddy and mommy’ Ook vond ze het erg bijzonder dat ze met een ‘ailplane’ zou gaan vliegen. En vorige week was het dan zover. We hadden voor Mariska een mooi jurkje en schoentjes gekocht. Ook werd haar haar mooi ingevlochten. En daar stond ze dan te wachten op haar nieuwe ouders. Het was erg leuk om te zien hoe de ouders, zusjes en broertje met M. omgingen. Ze zijn elke dag met elkaar weg geweest. En vannacht heeft M. voor het eerst bij hen geslapen. Binnenkort komt er een ‘goodbye-party’ en dan zullen we voor altijd afscheid moeten nemen van die lieve M. die helemaal naar Amerika gaan vliegen in een ‘ailplaine’
Ook hebben we afscheid genomen van 3 kids die weer thuis kunnen wonen. Hun moeder heeft werk gevonden en kan weer voor ze zorgen. Dat is erg fijn!
En terwijl er kinderen weggaan, zijn er ook weer twee nieuwe kids bijgekomen. Een meisje van 12 jaar en haar broertje van 10 jaar. Thuis werden ze verwaarloosd en er was drugs in het spel. We hopen dat deze twee kids zich snel op hun gemak gaan voelen. Ook is eindelijk de laatste huismoeder weer terug van haar vakantie. Ze zou met kerst 3 weken naar haar familie in Zimbabwe gaan. Maar toen ze daar zat, mocht ze door problemen met paspoort en visum, niet meer terug naar Zuid-Afrika. Vorige week heeft ze het eindelijk voor elkaar gekregen. En na 8 weken is ze eindelijk weer terug bij ‘Goeie Hoop’. Tja in Zuid-Afrika duurt alles een beetje langer dan we gewend zijn in Nederland ;)
En dan hebben we nog onze wekelijkse vrije dag. Ik ben met twee aunties op safari geweest. We hebben in een jeepje allerlei dieren gespot: giraffen, zebra’s, buffels, neushoorns, springbokken, leeuwen enz. Het was een hele ervaring!
Ik maak een hoop mee hier. Elke dag is weer anders en vol verrassingen:
- Ga je ‘s ochtends de kinderen naar school brengen en zie je dat er 10 kleine piggies bij lopen. Niemand wist dat moeder zwanger was ;) Inmiddels zijn ze allemaal weer weg, want het waren er wel heel veel!
- Pas liep er een verdwaalde hond op ons terrein. Hij had het konijn dood gebeten en wilde ook het varken grijpen. Een aantal kinderen waren er bang voor. De kinderen hadden hem al 3x vastgebonden en opgesloten, maar hij brak telkens weer los. Toen heb ik hem samen met wat kinderen naar het asiel gebracht.
- Of Kinderen die niet naar school kunnen, omdat er gevochten wordt in de wijk waar de school staat. Alles was afgesloten.
- Scholen die elke dag weer op een andere tijd uit zijn. Soms ga ik de kinderen op tijd ophalen en dan zitten ze nog in de klas. En als ik dan een uur later weer ga kijken, staan alleen mijn kids nog te wachten en is de rest al lang opgehaald.
- Of pas heb ik slagbal gespeeld met één Afrikaanse auntie en de kids. Ik snapte na een half uur nog hun regels niet. En ik heb vreselijk gelachen hoe hard de auntie en de kids tegen elkaar schreeuwden, omdat ze zo fanatiek waren :-P
- enz. enz. enz.
Tot de volgende keer!
Groetjes vanuit Zuid-Afrika,
Marielle
PostNet suite 80
Private bag X4
Gordon’s Bay 7151
South Africa
Het is alweer meer dan drie weken geleden dat ik mijn vorige blog geplaatst heb. Hoogste tijd dus weer voor wat nieuws van mijn kant. Inmiddels ben ik al over de helft van mijn tijd hier bij ‘Goeie Hoop’. En ik kan alleen maar zeggen dat de tijd ontzettend snel gaat! Ik moet er nog niet aan denken om straks al deze kinderen achter te laten in Zuid-Afrika!
Ik heb de afgelopen weken echte Afrikaanse ‘vlechies’ in mijn haar gehad! Een aantal avonden heb ik beneden gezeten terwijl een Afrikaanse huismoeder mijn haar invlocht. En na zo’n 10 uur zaten er 250 ‘vlechies’ in mijn haar! Overal waar je heen gaat, word je nagestaard en krijg je reacties van mensen. Het is namelijk best bijzonder dat je als blanke zo meegaat in de Afrikaanse cultuur. Het is dan ook erg leuk om het een keer gedaan te hebben :-)
Pas waren de ouders van twee jongens op bezoek. Zij komen elke maand. Als er ouders op bezoek komen, gaat er altijd één van ons bij zitten. De vorige keer zat ik erbij. Toen ging de vader allemaal rondjes om het huis lopen en overal kijken. Later in de vergadering hoorden we dat die vader vastgezeten heeft voor diefstal en moord. Dus we mochten hem niet meer vrij laten rondlopen. Deze keer heb ik met ze buiten gezeten. Ik was toch wel een beetje op mijn hoede met deze man. Maar tegenover mij was hij vriendelijk en voelde ik me wel op m’n gemak. De jongens van 3 jaar en 6 jaar waren blij dat ze hun ouders weer zagen. De moeder droeg een kruis om haar nek. Ze vertelde me dat dit kruis heel speciaal voor haar was. Ze mist haar kinderen heel erg. Daarna zei ze: ‘But God knows His plans’. En ze vertrouwden erop dat God een plan met haar zoons had. We hadden een mooi gesprek!
Weten jullie trouwens dat ik hier allerlei beroepen uitoefen? Ik ben tegenwoordig ook al rijinstructeur. Één van de Afrikaanse aunties wil graag haar rijbewijs gaan halen. Hier in Afrika mag je elkaar dan gewoon rijles geven. Ik heb met haar een aantal keer over de ‘chuckechuck-roads’ gereden. Dat zijn van die echte Afrikaanse zandwegen zonder stoplichten enz. En het gaat al best goed! Ik roep dan af en toe dat ze moet schakelen. En verder doet ze alles zelf ;-)
Ook ben ik vorige week met Lydia (de veldwerkster) mee geweest naar de Bijbelclub. Deze wordt gehouden in één van de krottenwijken hier in de buurt. Toen we aan kwamen rijden, kwamen de kids al van alle kanten aangelopen. We mochten in één van de huisjes gaan zitten. En daar zaten we dan met zo’n 30 kids (0-15 jaar), 2 moeders en wij. Allemaal op een kluitje in een piepklein krotje. Maar wat waren ze enthousiast! We begonnen met het zingen van Afrikaanse liedjes. En wat hebben die kids een ritmegevoel! Heerlijk Daarna vertelde Lydia een Bijbelverhaal. En vervolgens gingen we buiten nog een leuk waterspelletje doen. De kids genoten, en ik ook! Deze week gaan we weer
Ook neem ik tijdelijk de ‘Katkisasie’ over van één van de aunties die op vakantie is. Erg mooi om samen met de kids de Bijbelse lessen te behandelen. Één van de kids vroeg van de week: ‘Auntie, I want to be a servant (knecht) of the Lord. How can I be that?’ Mooi om daar samen met haar over na te denken!
In mijn vorige blog schreef ik over M. die geadopteerd gaat worden. Elke dag vroegen we aan M. wie er voor haar zouden komen. Ze antwoorden dan ‘daddy and mommy’ Ook vond ze het erg bijzonder dat ze met een ‘ailplane’ zou gaan vliegen. En vorige week was het dan zover. We hadden voor Mariska een mooi jurkje en schoentjes gekocht. Ook werd haar haar mooi ingevlochten. En daar stond ze dan te wachten op haar nieuwe ouders. Het was erg leuk om te zien hoe de ouders, zusjes en broertje met M. omgingen. Ze zijn elke dag met elkaar weg geweest. En vannacht heeft M. voor het eerst bij hen geslapen. Binnenkort komt er een ‘goodbye-party’ en dan zullen we voor altijd afscheid moeten nemen van die lieve M. die helemaal naar Amerika gaan vliegen in een ‘ailplaine’
Ook hebben we afscheid genomen van 3 kids die weer thuis kunnen wonen. Hun moeder heeft werk gevonden en kan weer voor ze zorgen. Dat is erg fijn!
En terwijl er kinderen weggaan, zijn er ook weer twee nieuwe kids bijgekomen. Een meisje van 12 jaar en haar broertje van 10 jaar. Thuis werden ze verwaarloosd en er was drugs in het spel. We hopen dat deze twee kids zich snel op hun gemak gaan voelen. Ook is eindelijk de laatste huismoeder weer terug van haar vakantie. Ze zou met kerst 3 weken naar haar familie in Zimbabwe gaan. Maar toen ze daar zat, mocht ze door problemen met paspoort en visum, niet meer terug naar Zuid-Afrika. Vorige week heeft ze het eindelijk voor elkaar gekregen. En na 8 weken is ze eindelijk weer terug bij ‘Goeie Hoop’. Tja in Zuid-Afrika duurt alles een beetje langer dan we gewend zijn in Nederland ;)
En dan hebben we nog onze wekelijkse vrije dag. Ik ben met twee aunties op safari geweest. We hebben in een jeepje allerlei dieren gespot: giraffen, zebra’s, buffels, neushoorns, springbokken, leeuwen enz. Het was een hele ervaring!
Ik maak een hoop mee hier. Elke dag is weer anders en vol verrassingen:
- Ga je ‘s ochtends de kinderen naar school brengen en zie je dat er 10 kleine piggies bij lopen. Niemand wist dat moeder zwanger was ;) Inmiddels zijn ze allemaal weer weg, want het waren er wel heel veel!
- Pas liep er een verdwaalde hond op ons terrein. Hij had het konijn dood gebeten en wilde ook het varken grijpen. Een aantal kinderen waren er bang voor. De kinderen hadden hem al 3x vastgebonden en opgesloten, maar hij brak telkens weer los. Toen heb ik hem samen met wat kinderen naar het asiel gebracht.
- Of Kinderen die niet naar school kunnen, omdat er gevochten wordt in de wijk waar de school staat. Alles was afgesloten.
- Scholen die elke dag weer op een andere tijd uit zijn. Soms ga ik de kinderen op tijd ophalen en dan zitten ze nog in de klas. En als ik dan een uur later weer ga kijken, staan alleen mijn kids nog te wachten en is de rest al lang opgehaald.
- Of pas heb ik slagbal gespeeld met één Afrikaanse auntie en de kids. Ik snapte na een half uur nog hun regels niet. En ik heb vreselijk gelachen hoe hard de auntie en de kids tegen elkaar schreeuwden, omdat ze zo fanatiek waren :-P
- enz. enz. enz.
Tot de volgende keer!
Groetjes vanuit Zuid-Afrika,
Marielle
PostNet suite 80
Private bag X4
Gordon’s Bay 7151
South Africa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
