Afrikaanse verjaardag en sponsorgeld

Hallo allemaal,

Wat is er weer veel gebeurd de afgelopen tijd…

Ik heb pas mijn verjaardag hier gevierd. 13 maart was ik jarig. Het was een bijzondere verjaardag!
- Nog nooit zulk warm weer op mijn verjaardag gehad.
- Nog nooit zoveel bruine kindjes op mijn verjaardag gehad.
- Nog nooit verjaardagskaarten veel te vroeg en veel te laat gehad. Maar super leuk dat jullie aan mij dachten vanuit Nederland. Baie baie dankie!
- Nog nooit ijs getrakteerd op mijn verjaardag.
- Nog nooit cadeautjes uit Afrika op mijn verjaardag gehad.
- Nog nooit geskypt op mijn verjaardag.
Het was dus een bijzondere verjaardag!

Vorige week zaterdag hadden alle kinderen een uitstapje met de kerk. Rieneke en ik zijn met de jongste kinderen mee geweest. We gingen naar een speeltuin met zwembad. De kinderen vermaakten zich uitstekend. ’s Avonds was het de beurt voor de oudere kinderen. Zij gingen een ‘Klapmutskop’ beklimmen. En ook wij als aunties gingen mee. Het was erg leuk! Eenmaal bovenop gekomen konden we aan de ene kant de zon zien ondergaan. En aan de andere kant kwam de volle maan op. We hadden een super mooi uitzicht! Toen het schemerig werd zijn we gaan dalen. Onderweg kwamen alle zaklampen tevoorschijn. En toen we beneden waren, was het donker. Het was een geslaagde avond!

Ik heb ook een goede bestemming voor mijn sponsorgeld gevonden. Met het 25-jarig huwelijksfeest van pa en ma had ik een hoop sponsorgeld gehad voor ‘Goeie Hoop’. Ik heb samen met Erwin (projectleider) speeltoestellen uitgezocht. We hebben 3 schommels, twee hobbelpaardjes, een kruipton en een wip uitgezocht. De kinderen hebben ze al uitgeprobeerd en vinden ze erg leuk! Namens hen ontzettend bedankt! Ik heb foto’s bij deze weblog geplaatst. Daar kunnen jullie zien hoe leuk ze het vinden.

Inmiddels zijn we nu met 9 aunties upstairs. Het is dus gezellig druk! Maar vandaag gaan er twee aunties naar huis. We gaan ze straks op het vliegveld afzetten. Dus dan gaat het team weer wisselen. En daarna ben ik de volgende. Confronterend! Over 2,5 week komen mijn ouders. Dan neem ik ook afscheid van ‘Goeie Hoop’ en gaan we nog 2 weken van het mooie Afrika genieten. Hopelijk kom ik dan wat minder verdrietig thuis ;) Als ik verhalen van andere aunties hoor, moesten ze nog heel lang huilen in het vliegtuig….

Ook met de kinderen maak ik nog steeds van alles mee. Genietmomenten zoals een jongetje van 3 jaar die toen hij hier net geplaatst was bijna niets zei, maar nu in je oor fluistert ‘I love you auntie Marielle’. Of een meisje die vindt dat ik maar snel moet gaan trouwen in Nederland. En daarna moet ik weer terug komen naar Afrika. Of een jongen van 14 jaar die vraagt of hij wel of niet zijn benen moest scheren. Of één van de peuters die ’s ochtends nog even lekker bij je in bed komt liggen. Heerlijke momenten!

Maar daarnaast wordt het ook weer elke dag duidelijk dat deze kinderen niet voor niets bij ‘Goeie Hoop’ zijn geplaatst.
Pas ging ik met B. van 6 jaar nieuwe schoenen kopen. Onderweg had hij hele verhalen over vroeger. Zijn vader had allerlei pistolen. B. kon ze precies bij naam noemen en wist ook waar je ze moest dragen. Dan denk ik terug aan toen ik 6 jaar was. Wist ik toen überhaupt wel wat een pistool was?

Of pas was een jongen van 13 erg boos geworden. Zo boos dat hij wegliep. Een paar aunties zijn achter hem aan gegaan met de auto. Maar ze kregen hem niet de auto in. Ze kregen versterking van Erwin (projectleider) en nog twee mannen. Ook de politie werd ingeschakeld. Die konden hem uiteindelijk in hun auto stoppen. Hij werd vervolgens door de politie thuis gebracht. Zoveel woede, onmacht en verdriet leeft er in deze jongen!

Mijn inspiratie is nu een beetje op. Er zijn zoveel dingen die voor mij al zo gewoon zijn geworden deze afgelopen 5 maanden. Maar ik beloof dat mijn volgende blog weer wat uitgebreider zal zijn.

Voor iedereen nog een zonnige groet vanuit Afrika,

Marielle
PostNet suite 80
Private bag X4
Gordon’s Bay 7151
South Africa